Raad van State vernietigt vergunningen bouw windturbines Goyerbrug

De Raad van State heeft op 28 juli 2021 de vergunningen voor de bouw van windturbines bij Goyerbrug in de gemeente Houten vernietigd (uitspraak 202004395/1/R4 en 202004449/1/R4. Dit betekent dat er geen toestemming is om deze windturbines te bouwen. De landelijke windturbinenormen uit het Activiteitenbesluit en de Activiteitenregeling mogen als gevolg van een uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van 30 juni 2021 niet meer worden gebruikt. Deze zijn in strijd met het Unierecht.

Die strijd is met name te vinden in het SMB-vereiste (2001/42/EG). Die richtlijn zegt dat vergunningen pas dan mogen worden verstrekt wanneer vooraf de aanzienlijke milieugevolgen van een plan of programma planMER zijn getoetst. Die bepalingen zien materieel vooral op integrale bescherming of verbetering van de menselijke gezondheid en het milieu. Er mag geen sprake zijn van verslechtering.

Die bescherming is zodanig fundamenteel van aard dat deze onder andere ook is opgenomen in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie (2000/C 364/01) en in het Verdrag van Lissabon. Voortdurende schending van die waarborging kwalificeert als onrechtmatig en vormt een evidente ontoelaatbare belemmering van de effectieve,  integrale en nuttige doorwerking van die beschermingsbepalingen, omdat dergelijke nationale procedureregels de uitoefening van het Unierecht onmogelijk of uiterst moeilijk maken. Er kan dan ook geen beroep worden gedaan op de leer van de formele rechtskracht om te ontkomen aan die dwingendrechtelijke gevolgen van het Unierecht.

Ook individuele burgers kunnen zich rechtstreeks in en buiten rechte tegen overheid, initiatiefnemers en exploitanten beroepen op het Handvest en op het Verdrag, zowel bestuursrechtelijk als civielrechtelijk. Die bescherming beperkt zich niet tot windturbineparken (3 turbines of meer), maar geldt ook in gevallen waarbij 1 of 2 turbines in het geding zijn.

De realisatie en exploitatie van windturbineprojecten valt sinds 1 juli 2021 onder het bereik van Regionale Energiestrategieën (RES). Er moeten in dat kader hier te lande nog ruim 3.000 windturbines worden gerealiseerd. Die RES is – net als het Klimaatakkoord van 28 juni 2019 en de internationale klimaatafspraken van Parijs uit 2015 – een plan of programma met aanzienlijke milieugevolgen. Die zijn echter ook niet conform de SMB-richtlijn vooraf plan-MER getoetst. Dat betekent dat deelplannen en uitvoering daarvan eveneens in strijd zijn met de SMB-richtlijn en onverbindend, althans buiten toepassing dienen te blijven en niet mogen worden uitgevoerd. Er is anders met dit ‘opknippen‘ of ‘saucissoneren‘ sprake van ontwijkingsstrategieën om aan integrale milieubeoordeling te ontkomen. Dat nu is uitdrukkelijk in strijd met het Unierecht. De door de Afdeling geboden herstelmogelijkheid via de bestuurlijke lus in de zaak Delfzijl staat op meer dan gespannen voet daarmee.

De rechtsoverwegingen 83 en 84 van het Nevele-arrest maken ook genoegzaam duidelijk dat overheden en rechters verplicht zijn de onwettige gevolgen van de onderhavige schendingen ongedaan te maken. Daar is dus geen enkele ruimte om die onrechtmatige gevolgen in stand te laten. Bovendien blijkt uit rechtsoverweging 89 van het Nevele-arrest dat die nietigverklaring ook moet worden uitgesproken indien blijkt dat de uitvoering van het windturbineparkproject al is gestart of zelfs al is afgerond. Dat betekent dat ook bestaande parken rechtstreeks door het Nevele-arrest worden geraakt en dat ook tegen die vergunningen met succes opgekomen moet kunnen worden.

Uiteraard valt sterk te betreuren dat de Afdeling de andere beroepsgronden, zoals onder andere op het punt van het Verdrag van Aarhus, schaarse vergunningen, geluid, slagschaduw, gezondheid, buiten behandeling heeft gelaten. Deskundigen Jan de Laat en Louw Feenstra hebben ter zitting van 15 juni 2021 aangetoond dat er wel degelijk verband is tussen windturbines en mogelijke gezondheidsschade. Die discussie blijft nu onbehandeld.

Windturbines zijn pas dan duurzaam als deze geen schade toebrengen aan de gezondheid van de mens en diens leefomgeving. Nederland zou wel eens te klein en te dichtbevolkt blijken kunnen zijn om dergelijke enorme industriële installaties echt duurzaam te kunnen realiseren en exploiteren.

Voor meer informatie: Mr Peter A. de Lange

Battenoord verlaten: uitspraak Afdeling over de gevolgen van de zaak Nevele voor Nederland

Op 30 juni 2021 heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State uitspraak gedaan over het bestemmingsplan ‘Windpark Delfzijl Uitbreiding 2020’ (202003882/1/R3). Het gaat ook in deze rechtszaak over de vraag of het arrest van het Europese Hof van Justitie te Luxemburg in de Belgische zaak Nevele meebrengt dat voor onderdelen van het Nederlandse Activiteitenbesluit en de Activiteitenregeling die gaan over windturbines een uitgebreid milieueffectrapport had moeten worden gemaakt of niet. Eerder publiceerden wij al over die rechtsvragen, onder andere in Regels windturbines in strijd met Europees Recht (III) en Uitspraak Nevele-arrest en de gevolgen voor vergunningen van windturbines in Nederland.

De Raad van State heeft met de uitspraak de vaste jurisprudentie van Battenoord verlaten. Europees recht dwong en dwingt tot een voorafgaande milieubeoordeling voor windturbinenormen. Voor de algemene normen voor geluid, slagschaduw en veiligheid die in Nederland gelden voor de bouw en het gebruik van windturbines moet op grond van het Europese recht dus zo’n milieubeoordeling gemaakt worden. Tot die tijd mogen deze algemene normen in het Activiteitenbesluit en Activiteitenregeling niet worden gebruikt voor windturbineparken. Deze uitspraak heeft ook gevolgen voor vergelijkbare ruimtelijke besluiten voor windturbineparken in Nederland. De regering is nu aan zet om zo’n milieubeoordeling te maken.

De uitspraak betekent in beginsel niet dat er in de tussentijd geen nieuwe besluiten meer kunnen worden genomen over windturbineparken. Het bevoegd gezag kan in een bestemmingsplan eigen normen stellen, als deze normen maar goed worden gemotiveerd voor het concrete bestemmingsplan. Hoe zonder een materieel toetsingskader dan te beoordelen is dat in dat concrete geval wordt voldaan aan de bescherming of verbetering van de mens en diens leefomgeving is echter volstrekt onduidelijk. Er zal immers met name op grond van de Strategische Milieu Beoordelingsrichtlijn vooraf met wetenschappelijke zekerheid moet worden vastgesteld dat geen verslechtering optreedt. Die bepalingen zijn voldoende nauwkeurig en onvoorwaardelijk. Zonder een deugdelijk toetsingskader is dat praktisch vrijwel niet mogelijk, met name niet nu in de praktijk de turbines steeds meer hinder en overlast bezorgen, ook omdat deze steeds hoger worden en langere wieken hebben en dichter in de buurt van de bebouwing en woningen komen te staan. Ook blijken er wel degelijk verbanden te bestaan tussen windturbines en mogelijke gezondheidsschade. Daar wordt steeds meer over bekend en gepubliceerd. Het is intussen de planwetgever dus niet toegestaan om bestemmingsplannen vast te stellen waarvan realisatie zich niet verdraagt met de windturbinebepalingen. De uitvoerbaarheid van het plan is dan niet verzekerd.

De stelling dat windturbines per definitie duurzaam zijn en goed voor mens en milieu is met deze uitspraak volledig op losse schroeven komen te staan. Nederland blijkt welbeschouwd belangrijke en duidelijke Europese afspraken, verdragen, wetten, richtlijnen en regels gedurende zeer lange tijd niet en niet juist te hebben nageleefd. De effectieve rechtsbescherming van de burger, diens lijf, goed en omgeving is daarmee lange tijd eigenlijk een wassen neus geweest. Deze uitspraak is een opmaat om aan die praktijk een einde te maken. Het stellen van prejudiciële vragen op dit onderdeel acht de Afdeling niet noodzakelijk, nu het Nevele-arrest ter zake duidelijk is. Die duidelijkheid moet er nu ook komen voor bestaande en overlastgevende parken.

Omwonenden van bestaande parken kunnen met deze uitspraak in de hand om intrekking vragen van eerder verleende vergunningen. Een op het Europees recht gebaseerde modelbrief staat op onze website.

Het is nu de hoogste tijd om serieus werk te maken van echte innovatie, serieuze duurzaamheid en werkelijke burgerparticipatie, zoals ook onder andere het Verdrag van Aarhus dat van meet af aan heeft bedoeld. Dus effectieve inspraak op het moment dat alle opties nog open staan, niet berekenen, geen jaargemiddelden, maar concreet meten, tijdig het volledige dossier krijgen, om mee te praten en mee te beslissen. In het belang van ons land en van ons allemaal.

Voor meer informatie: Mr Peter A. de Lange

Uitspraak Nevele-arrest en de gevolgen voor vergunningen van windturbines in Nederland

Op dinsdag 6 april 2021 vond bij de Afdeling Bestuursrecht van de Raad van State de bespreking plaats van de mogelijke gevolgen voor de Nederlandse situatie van het Nevele-arrest van 25 juni 2020 van het Hof van Justitie te Luxemburg. Die behandeling van Unierechtelijke vraagstukken vond mede plaats naar aanleiding van de opgeworpen vragen in de zaak die speelt in Goyerbrug, gemeente Houten.

Op dinsdag 15 juni 2021 vond de inhoudelijke vervolgbehandeling plaats van niet-Unierechtelijke vragen in het Goyerbrugdossier, zoals op het punt van geluid en gezondheid, de mogelijke relatie daartussen, slagschaduw, externe veiligheid en vele andere onderwerpen. Op het onderdeel ‘geluid’ gaf deskundige Dr. Ir. J.A.P.M. de Laat, verbonden aan het LUMC in Leiden, een uiteenzetting over de actuele stand van zaken. Prof. Dr. Dr. L. Feenstra, emeritus hoogleraar te Rotterdam, deed dat op het onderdeel ‘gezondheid’. Beide bijdragen waren uiterst waardevol en beschreven de stand van zaken van dit moment.

Uit die uiteenzettingen werd tevens duidelijk dat er enerzijds een verband kan worden aangenomen tussen windturbinegeluid en gezondheid – zoals al eerder aangegeven in de rapportage uit januari 2021 over ‘voorkom het windturbinesyndroom‘  en anderzijds nog veel verdiepend onderzoek nodig is om de bestaande kennishiaten te dichten.

Nu mede uit de Strategische Milieu Beoordelingsrichtlijn  (2001/42/EG) volgt dat het juridisch voorzorgsbeginsel dient te worden gehanteerd, kan op goede grond worden betoogd en volgehouden dat er geen vergunningen voor windturbines mogen worden afgegeven voordat vooraf en met wetenschappelijke zekerheid is vastgesteld dat de gezondheid en de leefomgeving van de mens wordt beschermd of verbeterd. Verslechteren mag dus niet. De overheid en rechter dienen de burger daartegen effectief te beschermen. Het nalaten daarvan is niet alleen niet duurzaam maar vormt een ontoelaatbare inbreuk op grondrechten en het recht op bescherming van een ongestoord gezinsleven. Eén en ander klemt te meer nu de turbines steeds hoger worden en steeds dichter in de buurt van bebouwing en gevoelige objecten worden gerealiseerd. Het vraagstuk is urgent.

Uit onder andere het Raadsadres Gemeente Amsterdam van 29 maart 2021 en de website windwiki.nl blijkt dat steeds meer medici de geconstateerde klachten en zorgen uiterst serieus nemen en zich inspannen hun bevindingen te objectiveren en te delen. Dat is van belang nu de situatie in Nederland in veel opzichten wezenlijk verschilt van die in het buitenland. Intussen dreigen hier wel onomkeerbare situaties en schade te ontstaan.

De recente RIVM-rapportage Klimaatakkoord: effecten van nieuwe energiebronnen op gezondheid en veiligheid in Nederland (2021-0054 van 28 mei 2021) sluit aan bij de bevindingen en conclusies van genoemde deskundigen. Daarbij is intussen ook duidelijk dat er meer effecten zijn en dat die effecten niet beperkt zijn tot enkele (ernstige) hinderbeleving. Die effecten zitten bepaald ook niet alleen ’tussen de oren’.

Het is nu wachten op de uitspraak van de Raad van State. Deze is aangekondigd op een termijn van 6 weken en zoveel langer als daarvoor nodig is, te rekenen vanaf 15 juni 2021. Het Hof van Justitie doet al jaren duidelijke uitspraken over de bescherming van de burger, diens rechten en diens gezondheid. Het wordt de hoogste tijd dat die regels nu ook daadwerkelijk in Nederland toepassing worden nageleefd en toepassing vinden.

Mr Peter A. de Lange

Voor deskundig juridisch advies en bijstand bereikbaar via: Mr Peter A. de Lange

WHOA, problematische schulden en de ‘wereld na Corona’

‘De wereld na Corona’ is inmiddels een veel gehoorde frase. Of die er komt en zo ja, wanneer weet niemand. Wat we na een jaar wel weten is dat er voor vele branches grote problemen zijn ontstaan en de schulden zich opstapelen. De aangekondigde golf van faillissementen is gelukkig nog uitgebleven. Het lijkt alleen wel meer een kwestie van uitstel dan van afstel.

Financiële regelingen
De lijst met financiële regelingen wordt almaar langer. Toch zal er een einde moeten komen aan het infuus van de overheid. En wat dan, is de vraag.

Niemand lijkt daar een passend antwoord op te hebben, ook de overheid niet. Wel worden de eerste proefballonnen opgelaten.  In april 2021 bepleitte bestuursvoorzitter Laura van Geest van de AFM dat de Belastingdienst maatwerk moet tonen richting bedrijven inclusief mogelijke kwijtschelding van schulden. De Belastingdienst zou, volgens Van Geest, een soort ‘afdeling bijzonder beheer’ moeten optuigen om bedrijven straks snel ‘duidelijkheid te bieden en op weg te helpen’. Die intenties zeggen de grootbanken ook altijd te hebben wanneer de afdeling bijzonder beheer om de hoek komt kijken. In de praktijk betekent het vooral oppassen geblazen, want ‘the end is near’!

Ondernemer is zelf aan zet
U zult als ondernemer uiteraard zelf uw koers moeten bepalen en niet langer kunnen wachten op de overheid. Wachten op nadere maatregelen of ‘hopen’ dat de steunregelingen verlengd gaan worden lijkt niet de beste strategie.

De Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA)
Er zijn echter wel degelijk mogelijkheden. Sinds 1 januari 2021 is de Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA) van kracht. De WHOA was voor corona al in de maak en kan van groot belang worden voor de door corona ontstane problematiek. De WHOA beidt specifiek de mogelijkheid een faillissement te voorkomen en een problematische schuldenlast te herstructureren. De onderneming kan dan verder met de – in beginsel – rendabele bedrijfsactiviteiten, met achterlating van een substantieel deel van de schuldenlast.

Zijn crediteuren beter af met het akkoord of met het faillissement
De primaire afweging die gemaakt moet worden luidt: komen partijen – de crediteuren – door het (gedwongen) akkoord in een betere financiële positie dan bij een eventueel faillissement. Zeker concurrente schuldeisers krijgen bij een faillissement veelal niets. Dat gegeven afwegende is zo’n akkoord mogelijk zo gek nog niet voor een crediteur.

Voorzieningen in de WHOA
De WHOA biedt ook diverse aanvullende mogelijkheden c.q. voorzieningen. Zo kunnen schuldeisers door middel van een afkoelingsperiode gedwongen worden pas op de plaats te maken en hun executiemaatregelen op te schorten. Ook kunnen lopende (duur)overeenkomsten – bijvoorbeeld huur – na toestemming door de rechter eenzijdig worden opgezegd of beëindigd.

Herstructureringsadvies
Voor de diverse branches, die nu (nog) aan het infuus van de overheid liggen, biedt de WHOA wellicht een uitweg uit de ontstane problemen. Anderzijds kunt u als crediteur juist geconfronteerd worden met een wat u betreft onredelijk voorstel of heeft u twijfels bij de haalbaarheid van het akkoord. Wij adviseren u graag over deze WHOA-materie in al zijn facetten en verkennen met u het begin van een mogelijke oplossing van uw probleem.

Heeft u vragen over de WHOA of andere herstructureringsvraagstukken neemt u dan contact op met Christian Doolaard of een van onze andere specialisten.

Neem voor meer informatie contact op met Mr Christian Doolaard of een van onze andere herstructureringsspecialisten via ons telefoonnummer of per e-mail: info@vdladvocaten.nl

Schaduwkant van compliance

Kantoorgenoot Mr. Dick Alblas, kerndocent Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme aan de Universiteit van Amsterdam, schreef een bijdrage voor het vakblad van de verzekeraars, de Beursbengel, over de schaduwkant van compliance.

De bestrijding van witwassen is de afgelopen jaren een kernverantwoordelijkheid geworden voor zowel financiële instellingen als ook een topprioriteit bij toezichthouders en handhavers. Daarmee is het voor banken, verzekeraars en intermediairs een onderwerp dat prominent op de bestuursagenda zal staan. Tegelijkertijd verdient het een vurig pleidooi om bij de versterkte aandacht voor de rol van de poortwachters niet weg te kijken van diegenen die doelbewust misbruik maken van de financiële sector om hun crimineel verworven vermogen te verplaatsen of aan te wenden. Er moet evenwicht bestaan in de aanpak van compliance en de aanpak van het echte geboefte. Met een overmatige druk op handhaving en toezicht op poortwachters zullen uit vrees voor de toezichthouders te veel ‘goeden’ onder de ‘kwaden’ gaan lijden. Het verdient onze blijvende aandacht.

Lees hier zijn bijdrage: Schaduwkant van compliance

Neem voor meer informatie en vragen over compliance en handhavingsvraagstukken contact op met Mr. Dick Alblas 

Livestream Raad van State 6 april 2021 – gevolgen arrest Nevele HvJEU

Op dinsdag 6 april 2021 om 10.00 uur bespreekt de Afdeling bestuursrechtspraak op een rechtszitting in vier windturbinezaken de gevolgen van een arrest van het Hof van Justitie in Luxemburg van juni 2020. De zitting wordt gehouden in het gebouw van de Raad van State in Den Haag. Belangstellenden kunnen de zitting via een livestream volgen.

Livestream

Vanaf 09.55 uur is er beeld van de zittingszaal. De zitting zelf begint om 10.00 uur.

Zie ook: Regels windturbines in strijd met Europees recht III

Model intrekkingsbrief vergunningen windturbines

Op 6 april 2021 vindt de mondelinge behandeling plaats van de mogelijke gevolgen van het Nevele-arrest (C-24-19) door de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State. Onder andere in verband met die uitspraak is het mogelijk het bevoegd gezag of de bevoegde gezagen reeds nu te vragen om intrekking van reeds eerder verleende vergunningen. Een tekst daarvoor treft u onderstaand aan. Deze tekst mag vrij gebruikt worden.

Op basis van de inhoud van de modeltekst kan, uiteraard ook al voordat vergunningverlening aan de orde of in aanvraag is, het bevoegd gezag of kunnen de bevoegde gezagen uitdrukkelijk gewezen worden op met name de onverenigbaarheid met het Unierecht. Waar nodig kan daaraan thans voor alsdan een aansprakelijkheidsstelling aan verbonden worden. De bevoegde gezagen dragen dan wetenschap en er is een schot voor de boeg gegeven op het punt van mogelijke aansprakelijkheid.

Het artikel over het aangetoonde verband tussen windturbines en mogelijke gezondheidsschade vindt u hier op onze website.

Voor nadere informatie kunt u contact opnemen met Mr Peter de Lange

Modeltekst:

“”
Aan het bevoegd gezag

Geacht

Bij besluit van XXX  heeft u als bevoegd gezag het bestemmingsplan gewijzigd en /of (een) omgevingsvergunning(en) verleend voor het realiseren en exploiteren van windturbines in XXX.
De Raad van State heeft in de uitspraak van XXX (ECLI:NL:RVS:XXX:XXX) het hoger beroep  ongegrond verklaard en de vergunningen aangepast c.q. in stand gehouden, zoals blijkt uit de uitspraak.

Ik wijs u er op dat het Hof van Justitie van de Europese Unie te Luxemburg op 25 juni 2020 in de zaak Aalter en Nevele (ECLI:EU:2020:503) opnieuw en verstrekkender heeft uitgemaakt dat plannen en programma’s met aanzienlijke milieugevolgen op straffe van nietigheid vooraf planMER getoetst dienen te worden. Dat betekent kort gezegd voor de situatie hier te lande dat het Activiteitenbesluit en Activiteitenregeling vooraf die toetsing hadden moeten ondergaan. Dat is echter niet gebeurd. Dat betekent dat een rechtsgeldig toetsingskader voor de realisatie en exploitatie van het beoogde windpark ontbreekt en derhalve het beoogde windpark niet vergund noch gerealiseerd mag worden.

Ook de Raad van State heeft in deze uitspraak van het Hof inmiddels aanleiding gezien daarover expliciet vragen te stellen aan partijen in lopende bodemprocedures. De mondelinge behandeling daarvan vindt plaats / heeft plaatsgevonden op dinsdag 6 april 2021.

In het licht van de vaste en steeds verder aangescherpte rechtspraak van het Europese Hof is aannemelijk dat de vaste rechtspraak van de Raad van State op dit punt niet langer houdbaar is, want rechtstreeks in strijd met het Europese recht.

De norm die uit de Strategische Milieubeoordelingsrichtlijn volgt is dat een plan of programma met aanzienlijke milieugevolgen slechts dan mag worden vergund als vooraf met wetenschappelijke zekerheid is vastgesteld dat de gezondheid van de mens en diens leefomgeving wordt beschermd of verbeterd. Dit ziet zowel op de volksgezondheid als op de persoonlijke gezondheid van individuele omwonenden. Met mogelijke aantasting van de gezondheid van omwonenden wordt bovendien inbreuk gemaakt op de grondrechten van cliënten.

Nu feit van algemene bekendheid is dat ten minste 9% van alle omwonenden ernstige hinder en overlast van windturbines ervaart en mogelijk gezondheidsschade ondervindt, betekent dit dat vergunningverlening feitelijk al niet reëel mogelijk is. Hinder en overlast toebrengen aan buren en omwonenden kwalificeert bovendien ook civielrechtelijk als onrechtmatig en is in strijd met het burenrecht (artikel 5:37 BW).

In januari 2021 is bijgaand wetenschappelijk rapport verschenen. Daaruit blijkt dat er een verband is tussen windturbines en mogelijke gezondheidsschade.

Omwonenden hebben voorts niet kunnen vaststellen dat er een transparante procedure is opengesteld en gevolgd met behulp waarvan een gelijk speelveld is gecreëerd voor alle potentieel belanghebbenden. Daarmee wordt ontoelaatbaar rechtstreeks in strijd gehandeld met Unierechtelijke en nationale mededingingsnormen, die in acht moeten worden genomen bij de eventuele verlening van schaarse vergunningen als waarvan in dit geval sprake is.

Voorts wordt evenmin voldaan aan de eisen die volgen uit het Verdrag van Aarhus / Richtlijn 2011/92 E – geschreven om bij te dragen aan de bescherming van het recht in een milieu te leven dat passend is voor persoonlijke gezondheid en welzijn – omdat niet, althans niet volledig, aan de in dat Verdrag en in die richtlijn genoemde vereisten wordt voldaan, in het bijzonder niet aan artikel 7 daarvan (inspraak betreffende plannen, programma’s en beleid betrekking hebbende op het milieu).

Alleen al uit het voorgaande volgt dat de gevolgde procedure en besluitvorming ondeugdelijk en onhoudbaar is. Op grond daarvan verzoek ik u namens cliënte hierdoor dan ook de verleende vergunning(en) voor realisatie en exploitatie van het windpark in te trekken en ingetrokken te houden.

Graag ontvang ik uw bevestiging van de goede ontvangst van dit e-mailbericht en de behandeling daarvan.

Voor zover nodig moet ik ook reeds nu wijzen op mogelijke aansprakelijkheid voor het rechtens onjuist (doen) besluiten en (laten) realiseren van windturbineparken, in casu specifiek met betrekking tot turbines van het windpark. Het is goed dit nu onder uw aandacht te brengen zodat er voor zover nog mogelijk verder geen onomkeerbare stappen worden gezet, zoals bijvoorbeeld het kappen van bomen voor de aanleg van bouwwegen, heien en storten van beton voor de funderingen en het verstoren van natuur(waarden), etcetera.

“”

 

DGA en accountant wees gewaarschuwd bij een dividenduitkering met verrekening in rekening-courant ten tijde van zwaar weer!

Een dividenduitkering met verrekening van een rekening-courantpositie op het moment dat de onderneming in zwaar weer verkeerd kent risico’s. Niet alleen voor de dga en bestuurder van de vennootschap levert dit risico’s op. Ook op de accountant / adviseur van de dga rust een zware verantwoordelijk. Zo oordeelde de rechtbank Rotterdam onlangs in een door kantoorgenoot Mr B.C. Doolaard namens de curator aangespannen procedure tegen de dga.

Met het gewraakte dividendbesluit en de verrekening in rekening-courant werd een substantiële vordering prijsgegeven op de beheervennootschap. In de beheervennootschap bevond zich nog onroerend goed met overwaarde. Het onroerend goed maakte dat de prijsgegeven vordering daadwerkelijk een aanzienlijke waarde vertegenwoordigde, aldus de rechtbank. De rechtbank concludeerde dat de dga op grond van artikel 2:216 BW aansprakelijk is voor het tekort dat door het dividendbesluit is ontstaan. Hij heeft met de uitkering een onverantwoord risico genomen waarbij de exploitatievennootschap geen belang had. De beheervennootschap is nadien overigens ook gefailleerd.

In de vrijwaringszaak oordeelde de rechtbank dat de accountant de dga erop had moet wijzen, dat een uitkering alleen mag plaatsvinden indien aan de uitkeringstest wordt voldaan. De accountant dient zijn cliënt echter ook te waarschuwen voor aansprakelijkheidsrisico’s. Deze waarschuwing zal indringender en concreter moeten zijn naarmate de aan de accountant bekende financiële problemen groter zijn. Door de dga niet voor de aansprakelijkheidsrisico’s te waarschuwen is het accountantskantoor tegenover de dga aansprakelijk voor de door hem geleden schade.

Kortom: dga’s en accountant wees gewaarschuwd bij een dividenduitkering met verrekening in rekening-courant ten tijde van zwaar weer!

Lees hier het vonnis van de rechtbank.

Voor meer informatie over ondernemen in zwaar weer neem contact op met Mr B.C. Doolaard

Voor meer informatie over accountant en aansprakelijkheid neem contact op met Mr D. Alblas

Verband tussen windturbines en gezondheidsschade

Mede uit de SMB-richtlijn 2001/42 volgt dat windturbines pas mogen worden vergund als vooraf met wetenschappelijke zekerheid is vastgesteld dat plaatsing en exploitatie de gezondheid van de mens en diens leefomgeving wordt beschermd of verbeterd. Daaruit volgt dat verslechteringen niet zijn toegestaan. Dat geldt zowel voor de individuele gezondheid als voor de volksgezondheid.

Al bij het formuleren van de normen in genoemde regelingen was volgens het RIVM al duidelijk dat ten minste 9% van alle omwonenden mogelijk schade aan de gezondheid ondervindt. Dat betekent dat toen al dergelijke vergunningen niet hadden mogen worden afgegeven. Dat klemt te meer nu het toen in de praktijk windmolens met een tiphoogte van circa 75 meter betrof, terwijl er inmiddels vergunningen worden afgegeven voor turbines met een tiphoogte van 270 meter. De turbines worden ook steeds dichter op woningen geplaatst.

Bescherming van de gezondheid van de mens is een grondrecht, zowel internationaal, als nationaal.

Het verband tussen windturbines en gezondheidsschade wordt tot op heden door de Raad van State ontkend. Er zou ‘geen voldoende wetenschappelijke consensus‘ over zijn, dit ondanks het feit dat de eigen adviseur van de Raad van State (de Stichting Advisering Bestuursrechtspraak) alleen al vanwege de toenemende hoogtes van windturbines herhaald adviseerde een ‘strafkorting‘ van 5 db in aftrek te brengen.

Windturbines worden wel hoger, maar niet stiller. Met name de steeds langer worden wieken geven per saldo steeds meer geluid, hinder en overlast.

Inmiddels is er mede op mijn verzoek hier te lande een gezaghebbende publicatie via DEI verschenen over het verband tussen windturbines en mogelijke  gezondheidsschade. De aanbiedingsbrief en bedoelde publicatie zijn hier te vinden:

aanbiedingsbrief

publicatie

Regels windturbines in strijd met Europees Recht (III)

Zoals in eerdere nieuwsberichten al aangegeven heeft de Grote kamer van het Hof van Justitie van de Europese Unie in de zaak Nevele (C-24-19) arrest gewezen. Daarbij heeft het Hof zich uitgesproken over de uitlegging van de SMB-richtlijn 2001/42 betreffende de beoordeling van de gevolgen voor het milieu van bepaalde plannen en programma’s. De vigerende jurisprudentie van de Raad van State op dit punt – met name kenbaar uit onderdeel 29 en volgende (inzake Windlocatie Battenoord met verwijzing naar D’Oultremont – zie ECLI:NL:RVS:2019:1064 lijkt hiermee definitief in een ander daglicht zijn komen te staan.

Bij brief van RvS d.d. 22 december 2020 heeft de Raad van State in verband met het Nevele-arrest een vijftal vragen geformuleerd. De vragen 1, 2 en en 5 zijn woordelijk gelijk aan een vergelijkbare behandeling van genoemde zaak met betrekking tot D’Oultremont. De vragen 3 en 4 zijn nieuw.

Namens appellanten in de zaak tegen de gemeente Houten is puntsgewijs een reactie geformuleerd. Deze reactie treft u hier aan. De conclusie is dat het Activiteitenbesluit en de Activiteitenregeling kwalificeren als ‘plan’ of ‘programma’ in de zin van de SMB-richtlijn en vooraf MER-getoetst hadden dienen te worden in verband met de aanzienlijke milieugevolgen. Dat is niet gebeurd, zodat er sprake is van nietigheid of van vernietigbaarheid.

De Raad van State heeft datum behandeling vastgesteld op dinsdag 6 april 2021 vanaf 10.00 uur. In verband met coronamaatregelen is de zitting slechts beperkt toegankelijk. De Raad van State heeft aangekondigd dat de zaak via een livestream te volgen zal zijn. Kijk daarvoor op de website van de Raad van State. De zaak is 6 april 2021 live te volgen via deze link.

Voor meer informatie kunt u zich wenden tot Mr Peter A. de Lange.